 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
У вянок бабулі Ганьне
#1 я помню бабуліны казкі я помню бабуліны песьні я быў малы і непаслухмяны паліў кастры на ганку верыў у добры агонь хадзіў па лугах і палях размаўляў з птушкамі хадзіў да ручая ў лес размаўляў з вадой і дрэвамі гэтаму мяне навучыла бабуля за агонь на ганку мяне лаялі з размоў з птушкамі вадой і дрэвамі мае аднагодкі сьмяяліся але я верыў у лепшае гэтаму мяне навучыла бабуля і ходзячы па белым сьвеце я сьпяваў і плакаў я сумаваў і сьмяяўся і колькі б я ні хадзіў я заўсёды вяртаўся дахаты гэтаму мяне навучыла бабуля і сёньня калі я не магу пагаварыць зь ёй пра жыцьцё я размаўляю з агнём і птушкамі з вадой і дрэвамі я чую бабуліны казкі я чую бабуліны песьні я чую бабуліны крокі і нельга мне быць малым і нельга мне быць вялікім
#2 стаю ля сьвежавыкапанага дола сярод кветак і сваякоў гляджу на той сьвет у які адплывае бабуля у руцэ трымаю сьвечку асьвятляю былое і будучае асьвятляю гэты і той сьвет сьвятар чытае малітву напамінае пра тое што мы ўсе тут часова мы ўсе павінны вярнуцца дамоў жанчыны моляца і плачуць мужчыны і дзеці маўчаць трапечуць агеньчыкі сьвечак на нас глядзіць і дыхае неба і ня страшна памерці і ня страшна жыць глядзім на той сьвет у які адплывае бабуля а мы стаім на беразе
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|